Soms kan ik als coach denken dat een workshop niet helemaal gelukt is aangezien er weinig gebeurde om te laten zien wat er mis kon gaan tussen de communicatie van ruiter, paard en begeleider. Een valkuil en weer erg “menselijke” gedachte. Natuurlijk zou dat het mooiste zijn om de ruiters en paarden “out of comfort” te zien gaan en hier als coach op in te spelen. Echter ondanks alle facetten die aanwezig waren om die “out of comfort” te realiseren gebeurde dit niet. Er was een merrie in de bak en een hengst die naar een stoere ruin aan het brullen was, veel publiek, parasols en hoeveel meer kan ik allemaal niet bedenken waarbij menig ruiter en paard compleet over de emmer zouden zijn gegaan. Behalve bij de combinaties van vandaag en ik denk dat dat echt een compliment waard is. Na even een moment van bezinning en rust kom ik zojuist tot de conclusie dat wat er vandaag gebeurde juist hetgeen was wat ik aan mensen wilde laten zien tijdens mijn workshop over de “unieke verbinding van ruiter en paard” op het paardencoachcongres 2016. Zo is het hoe het ook kan met de omgang en communicatie met paarden.
Voor mij is dit de normaalste zaak van de wereld maar voor de meeste ruiters onder ons over het algemeen niet.
Samen kwamen de hengst Japie en de merrie Stella (die net niet hengstig meer was) met hun amazones Gerarda en Carolien in de bak. Aan de andere kant stond een hele stoere ruin samen met de hengst te brullen. Er was veel dynamiek. En wat men normaal gesproken zou verwachten dat het 1 grote chaos zou worden, was er naast wat drukte bij de hengst complete ontspanning bij de merrie en kon deze met een losse teugel compleet op rust staan. Ook Gerarda liet zich geen moment leiden door het gebrul van haar hengst Japie en de ruin en liet het dier gewoon even een rondje lopen met als doel in contact met Japie te blijven en hem gewoon even in zijn waarde te laten in plaats van in de paniek te schieten door zijn gedrag. Chapeau voor de amazones Gerarda en Carolien die zoveel verbinding en vertrouwen hadden met zichzelf en vooral in hun paard en dat zij ondanks het merrie en hengst zijn hun paarden volledig los konden laten. En dat is wat ik wilde laten zien……. Een onzichtbare verbinding samen in balans en vertrouwen met elkaar. Ja mensen dit is hoe het ook kan en de foto’s en filmpjes zeggen alles. Ik wil de gastruiters met hun paarden enorm bedanken en feliciteren met hun topprestatie! Doel dubbel en dwars behaald. En dan de vraag die regelmatig voorbij kwam van de toeschouwers, hoe deze ruiters dan tot deze verbinding komen? Gewoon DOEN……. Uit je hoofd in je gevoel en in contact blijven met de ander. Zoals 1 van de toeschouwers zo mooi verwoorde: “Alles is al aanwezig” Ik vond het een mooie en zeer leerzame dag op naar een volgende workshop van de “Unieke verbinding tussen ruiter en paard”
Van de week komt er een filmpje nu alleen een kleine impressie van foto’s.
